Ontbijt bij de moskee
Theatermakers Rian Evers en Julia Schmitz en radiomaker René van Es bivakkeren in met bouwkeet De Atlas op Het Plein in Leiden Noord. Julia blogt over wat zij zoal tegenkomen.
Op maandag 23 februari werd ik uitgenodigd voor het ontbijt bij de vrouwenvereniging van de Turkse Moskee. De meterslange tafel stond vol met bibers, borek en andere Turkse lekkernijen. Ook sprak ik Funda, moeder van de 13-jarige Kaan, die eerder met een Leids dan met een Turks accent spreekt.
Funda vertelt over de dag dat ze op het schoolplein staat en wat kletst met een moeder van een klasgenoot van haar zoon. We noemen haar voor het gemak even Els.
Els vertelt Funda dat ze haar zoon heeft verboden nog langer met buitenlandse kinderen af te spreken. Ze zijn zo brutaal, zo onbeleefd. Als Funda haar wijst op het feit dat er maar twee Nederlandse kinderen in de klas zitten en dus niet veel keuze heeft, blijft ze stellig:
‘Jammer dan, ik wil het niet hebben’
‘Misschien moet je dan maar tegen je zoon zeggen dat hij ook niet meer met mijn zoon mag spelen.’
‘Hoe bedoel je?’
‘Ik ben Turks. Wij zijn Turks.’
‘Maar Kaan is zo beleefd, helemaal niet brutaal!’, antwoordt Els, vol verbijstering.
‘Nee, hij niet.’, zegt Funda, ‘maar jij nu wel’
Funda stopt haar verhaal. Het is tijd voor het gebed. Ieder vouwt zijn handen open om zo de zegeningen van Allah te ontvangen. Ik hoop dat de zegeningen zich niet door het zware gedreun – veroorzaakt door heiwerkzaamheden pal naast de moskee- laten tegenhouden.