Lunchgast: Annemarieke Weber

De Amsterdammers die regelmatig door het Vondelpark fietsen, kennen ‘m waarschijnlijk wel: het Vindhek. Een ogenschijnlijk eenvoudig maar effectief ontwerp van Annemarieke Weber waar gevonden voorwerpen in opgehangen kunnen worden. En teruggevonden.

Nieuwsgierig geworden naar dit tastbare verlies en troost, nodigden we Annemarieke uit voor een lunch in de Atlas in Slaaghwijk om te vertellen over het Vindhek. Het idee is ontstaan toen Annemarieke in het Vondelpark iemand een handschoen zag oprapen en in een bouwhek achterliet. Een simpel gebaar, maar ook zo veelzeggend in vertrouwen en eerlijkheid. En voilà, het Vindhek was geboren. Annemarieke ontwierp in 2006 een allereerste versie voor het Vondelpark. Inmiddels staan ze op drie andere plekken in Amsterdam, in Groningen, Utrecht en Leidsche Rijn. Het zijn verzamelplekken voor verloren handschoenen, sjaals en knuffels. Maar ook voor briefjes over kwijtgeraakte katten, liefdesbriefjes en – hoe zorgzaam – briefjes voor meer waardevolle gevonden voorwerpen als mobiele telefoons. Daarnaast functioneert het een eyecatcher voor toeristen, een ontmoetingsplek voor buurtbewoners en podium voor andere kunstenaars.

Bij voorbijgangers roept Het Vindhek vooral veel glimlachen en soms ook ontroering op. Het leidt tot gesprekken over eerlijkheid, tot voorbijgangers die een moment stil staan bij het verlies van een ander, tot verwondering over het onderling vertrouwen, tot een bedankbriefje dat is teruggehangen in het hek. Maar ook tot het versieren met vlaggetjes en ballonnen door een betrokken buurtbewoner bij het één-jarig bestaan van het Vindhek in Leidsche Rijn. Die onderlinge consideratie is een basisvoorwaarde in menselijk contact, vindt Annemarieke, die helaas niet meer vanzelfsprekend is. Met het Vindhek draagt zij haar steentje bij aan het broodnodige terugbrengen van eerlijkheid en vertrouwen.

Wellicht tijd voor een Vindhek in Leiden?