Het niet-vanzelfsprekende thuis
Rafaëlle blogt over het bezoek van PS|Theater aan Erfgoed Leiden.
In De Atlas komt thuis doet PS niet alleen onder zoek naar thuis van de geboren en getogen Pieterswijkers: ook verhalen over het niet-vanzelfsprekende thuis krijgen een plekje in het maakproces. Iedere dinsdagmiddag krijgen de makers bezoek van iemand uit een ander werkveld, zoals Roos die vertelt over haar project bij de vluchtelingenopvang.
De makers gaan ook zelf naar die verhalen op zoek: ze bezochten de opvangcentra rond Leiden om met vluchtelingen te koken en onder het snijden van de groenten met hen in gesprek te gaan, Rian zong haar lied over rommel op een bijeenkomst voor de nieuwe expats in Leiden, en samen met Erica ben ik begonnen aan een zoektocht naar het tijdelijke thuis van de Pilgrims in Leiden.
Zo belandden we bij Erfgoed Leiden, gevestigd in een prachtig gebouw aan de Boisotkade waar ik al jaren voorbij fiets zonder te weten dat zich achter de draaideur een schatkamer aan informatie bevindt. En die schat wordt met iedere nieuwe belangstellende gedeeld: na het opgeven van je naam mag je alle boeken die in de leeszaal uitgestald staan zomaar bekijken! Naast de balie van de archivarissen staat een rieten mandje vol netjes opgestapelde witte handschoentjes, bedoeld voor de kwetsbare boeken. Ook die kunnen op aanvraag worden ingekeken. Erica komt vaker in het archief voor PS|theater. Terwijl ze voor De Puzzel van Leiden op zoek gaat naar informatie over de kermis op de Lammermarkt, maakt ze me wegwijs in het gericht zoeken naar informatie. Een museum, een tentoonstelling en alleen al achtenzestig teksten over de Pilgrims in Leiden: dat wordt nog flink doorwerken…