Bezoek aan Slagerij van der Zon
Ter voorbereiding op de voorstelling Ons Bloed brachten we een bezoek aan familiebedrijf Slagerij Van der Zon.
Ons bezoekje aan Slagerij van der Zon begint met een hoop getallen van zoon Daan van der Zon. In een week gaan er 6 varkens, 1 koe, 1 lam en een ½ kalf doorheen. En 300 kilo worst. Een koe weegt ongeveer 400 kilo, een varken 60. Ondertussen krijgt iedereen die een voet in de winkel zet een plakje van de eigengemaakte worst.
Op 10 juni 1893 opende Jacobus Beuling in de Haarlemmerstraat een slagerij. In 1945 werd de winkel overgenomen door Antoon van der Zon, de grootvader van Daan van der Zon. Als jongen ging Daan wel eens mee naar de veemarkt in de Groenoordhallen. Van zijn tien kinderen, kwamen er twee zoons in de slagerij te werken. Daan’s vader werkte niet in de slagerij, maar was electrisch ingenieur. Toen op een gegeven moment werd getwijfeld of de zaak al dan niet gesloten moest worden, besloot Daan er een poging aan de wagen. Met een studie commerciële economie en werkervaring in de commerciële sector, was hij een frisse wind die de slagerswinkel nodig had.
Let wel, aan de ambachtelijkheid en de kwaliteit van de producten veranderde niets. De worsten worden zelf gemaakt volgens oud familierecept. De koeien komen van een kleine veehouder bij Zoetermeer, waar ze hun hele leven buiten staan. De varkens komen ook van kleine varkensboeren uit de regio. Het slachten gebeurt in Voorhout.
De verdienste van Daan zit ‘m vooral in het beter bekend maken van de winkel. Marketing dus eigenlijk. Op zaterdag worden broodjes en worst buiten verkocht, bij Café de BonteKoe worden zijn worsten verkocht en ook Donatello heeft inmiddels een ‘pizza van der Zon’. En iedereen die in de winkel komt krijgt een plakje van die heerlijke, prijswinnende worst.
Maar misschien is de passie van Daan nog wel het meest overtuigende ‘unique selling point’. Als hij praat over een goeie biefstuk (‘dat voel je’) of een recept voor boerenkarbonades beschrijft, loopt het water je in de mond. En dat is wat Daan wil; dat mensen lekker eten. Niet zomaar iets naar binnen schuiven, maar echt genieten van wat er op je bord ligt.
Inmiddels heeft Daan zelf twee zoontjes. Als baby werden die in de maxicosi wel eens meegenomen naar de koeien en inmiddels mogen ze soms helpen met het uitdelen van worst in hun speciaal gemaakte slagersjasjes. Natuurlijk hoopt Daan dat zijn zoons de zaak op een dag zullen overnemen. Maar hij zal het ze niet opdringen. Ze mogen hun eigen keuze maken. Net als hijzelf mocht. En zijn vader.